کد مطلب:188795 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:148
صمیمیت و محبت با دوستان
یكی از دوستان امام باقر (ع) به نام ابی عبیده می گوید:
در سفر، رفیق و همراه امام باقر (ع) بودم. در طول سفر همیشه نخست من سوار بر مركب می شدم و سپس آن حضرت بر مركب خویش سوار می شد. (و این نهایت احترام و رعایت حرمت بود).
زمانی كه بر مركب می نشستیم و در كنار یكدیگر قرار می گرفتیم، آن چنان با من گرم می گرفت و از حالم جویا می شد كه گویی لحظاتی قبل در كنار هم نبوده ایم و
[ صفحه 220]
دوستی را پس از روزگار دوری جسته است.
به آن حضرت عرض كردم:
ای فرزند رسول خدا! شما در معاشرت و لطف و محبت به همراهان و رفیقان به گونه ای رفتار می كنید كه از دیگران سراغ ندارم، و به راستی اگر دیگران دست كم در اولین برخورد و مواجهه، چنین برخورد خوشی با دوستانشان داشته باشند؛ ارزنده و قابل تقدیر خواهد بود.
امام باقر (ع) فرمود: آیا نمی دانی كه مصافحه (نهادن دست محبت در دست دوستان و مؤمنان) چه ارزشی دارد؟ مؤمنان هرگاه با یكدیگر مصافحه كنند و دست دوستی بفشارند، گناهانشان همانند برگ های درخت فرو می ریزد و در منظر لطف خدایند تا از یكدیگر جدا شوند. [1] .
در سفر، رفیق و همراه امام باقر (ع) بودم. در طول سفر همیشه نخست من سوار بر مركب می شدم و سپس آن حضرت بر مركب خویش سوار می شد. (و این نهایت احترام و رعایت حرمت بود).
زمانی كه بر مركب می نشستیم و در كنار یكدیگر قرار می گرفتیم، آن چنان با من گرم می گرفت و از حالم جویا می شد كه گویی لحظاتی قبل در كنار هم نبوده ایم و
[ صفحه 220]
دوستی را پس از روزگار دوری جسته است.
به آن حضرت عرض كردم:
ای فرزند رسول خدا! شما در معاشرت و لطف و محبت به همراهان و رفیقان به گونه ای رفتار می كنید كه از دیگران سراغ ندارم، و به راستی اگر دیگران دست كم در اولین برخورد و مواجهه، چنین برخورد خوشی با دوستانشان داشته باشند؛ ارزنده و قابل تقدیر خواهد بود.
امام باقر (ع) فرمود: آیا نمی دانی كه مصافحه (نهادن دست محبت در دست دوستان و مؤمنان) چه ارزشی دارد؟ مؤمنان هرگاه با یكدیگر مصافحه كنند و دست دوستی بفشارند، گناهانشان همانند برگ های درخت فرو می ریزد و در منظر لطف خدایند تا از یكدیگر جدا شوند. [1] .
[1] عن ابي عبيدة قال: كنت زميل ابي جعفر (ع) و كنت ابدا بالركوب ثم يركب هو، فاذا استوينا سلم و ساءل مساءلة رجل لا عهد له بصاحبه و صافح، قال: و كان اذا نزل نزل قبلي فاذا استويت انا و هو علي الأرض سلم و ساءل مساءلة من لا عهد له بصاحبه، فقلت: يا ابن رسول الله انك لتفعل شيئا ما يفعله من قبلنا، و ان فعل مرة لكثير، فقال: اما علمت ما في المصافحة، ان المؤمنين يلتقيان فيصافح احدهما صاحبه فما تزال الذنوب تتحات عنهما كما يتحات الورق عن الشجر والله ينظر اليهما حتي يفترقان.